Hesr'in başlangıcında resim yapmak için çok az aletimiz vardı, ne günümüzün modern malzemeleri ne de geleneksel araçları vardı, hiçbiri yoktu. Sadece 70x100 karton, biraz keçeli kalem, bir avuç küçük not kağıdı, biraz bakır ve cam levha, biraz guaj cam, biraz atölye çakmak ve bir tüp yapıştırıcı.
Bir yıl sonra, resim malzemelerinin girişindeki kısıtlamalar bir dereceye kadar azaltıldı ve guaj, suluboya, akrilik boya, fırçalar ve balmumu vb. heykeltıraşlık malzemeleri elimize geçti.
Resim ve heykel dünyasında bir eserde iki imzanın bulunması pek yaygın değildir. İki görsel ve estetik algının, iki tür tekniğin ve iki tür dünya ve varoluş, toplum ve tarih algısının koordinasyonu o kadar kolay değildir. Ancak ikilinin dış dünyayla zorunlu olarak kopukluğu ve aslında sanatın simyası olan renk, metafor, alegori ve teşbih dünyasına göndermeleri, iki kişinin tek bir eserde yaratıcılığını mümkün kıldı. Ancak iki kişilik resimlerin yanı sıra bireysel resimler de devam etmiştir. Zihnin darlığı ve yalnızlığı ve akışkan akışı, bir yandan tecrit dışındaki gerçek dünyaya doğrudan ve dolaylı göndermeler sağlarken, diğer yandan Rıza gibi dünyanın büyük sanatçılarının eserlerinin görsel ipuçlarını vermektedir. Abbasi, Siah Qalam, Sultan Mohammad, Goya, Van Gogh ve Valishtan Stein, Munch, Picasso ve diğerlerini çalışmamıza dahil etti. Çünkü tuğla evimizin etrafını çitle çevirseler de zihnin ve hayal gücünün kapısız evi hiçbir demir veya duvarla kapatılamaz ve sanat dünyası ve insan kültürü ile zihinsel bağımızı sürdürebiliriz.
Hem gazeteciydik hem gazeteciydik. Hesr'de gazeteci ve gazeteci olarak kaldık; Hesr'in tesadüfi olayları, resim ve karalamalarla dolu bir gazetedir.
Evin ve bahçenin her yerindeki kameralar ve kulak misafiri, açık ve gizli, her kelimeyi, her hareketi ve hareketi ağzımızdan çaldı ve davranışlarımızı yakaladı, bu yüzden birbirimize söylemek istediğimiz her şeyi onsuz yazdık veya fotoğraflarını çektik. açıklanmayanların kulaklarına ve gözlerine ulaşır ve sonra bir çizgi çekerdik. Böylece bir dizi gazete oluşturuldu. Karalama aslında birbirimizle konuşmamızın bir işaretidir. Bazen küçük not kağıtlarına önce resim basılır, sonra yazılar, karalamalar gelirdi. Bazen önce yazdı, sonra satırları ve resimleri ekledi. Son olarak karton üzerine kolaj yaptık. Bu karalamalar, bizim durumumuzun açıklaması ya da İran'ın ve dünyanın koşullarına ilişkin analizimizdir.
2010 yılının tamamında sadece bir gazete çıkarabildik, sonraki yıllarda diğer sayılar ve iki adam ve tek adam işleri yavaş yavaş ortaya çıktı.
Dürüstçe ve yazarın ölümüne inanmadan ve yazarın ölümüne saygı duyarak ve seyircinin kabulüne saygı ve inançla estetik algıyı ve anlamsal yorumu izleyiciye bırakmalıyız. Sınırlı çabamızı ulusal ve küresel çabalarına bağlasınlar.
 
 
 
Zehra Rahnavard - Mirhossein Mousavi
 
Kitabın önsözünden